Beste Vrienden,
Sta me toe om met mezelf eens effe te lachen. Als we onszelf té ernstig nemen zijn we ook niet goed bezig. Life is too short to take it seriously...
Elders op deze website denk ik wel ergens te schermen met de term 'wetenschappelijk verantwoord', dat klinkt immers cool. Iets meer dan de gemiddelde trainer denk ik ook aanspraak te mogen maken op een academisch predikaat, maar tegelijkertijd weet ik daardoor misschien ook dat 'de wetenschap' niet alles weet. Het is één van mijn (vele) stokpaardjes dat we nog bezig zouden zijn zoals bij de Oude Grieken, als we zouden trainen volgens wat wetenschappelijk bewezen is. Academici lopen vaak lichtjaren achterop in vergelijking met de sportpraktijk. Het zal ook moeilijk zijn, zo niet onmogelijk, om sommige onderwerpen (vb. één of andere trainingsaanpak) in een (prospectief) experiment te gieten. Wanneer het meerbepaald gaat over topsport, dan spreken we niet alleen over extreem toegewijde/maniakale persoonlijkheden, maar ook over prestaties die het resultaat zijn van extreem langdurige toewijding.
Dit wil niet zeggen dat we geen interessante inzichten kunnen halen uit 'De Literatuur', zoals die sportwetenschappelijke vakbladen wel eens genoemd worden. Ook ik lees nog graag reviews (overzichtsartikels), case reports, meta-analyses en original articles - al was het maar omdat ze trends bevestigen of expliciteren. Sommige artikels zijn immers al even 'beschrijvend' als 'verklarend'. Er wordt in De Literatuur trouwens al even vaak gespeculeerd als bewezen. Wanneer medici, paramedici en trainers tegenwoordig de mond vol hebben van hun 'evidence-based approach', dan hoop ik voor hen dat die aanpak dus wat verder gaat dan wat er 'wetenschappelijk bewezen' is. Er zijn, wanneer het over sportprestaties gaat, m.i. zeker twee (en minstens even belangrijke) soorten van 'evidentie' of bewijsmateriaal: die uit de (formele) wetenschap en die uit de praktijkervaring.
De formele wetenschap - de 'S' van science in de B.A.S.I.C.S. - heeft de waarheid dus zeker niet in pacht, en gelukkig denk ik deze mening te delen met de meeste andere trainers. De 'wetenschappelijke methode' daarentegen, een 'systematische' manier van werken, is voor mij wel heilig. Structuur - de andere 'S' in B.A.S.I.C.S. - is de enige manier om niets aan het toeval over te laten. Vertaald naar sport en training wil dat zeggen dat de atleet goed is wanneer die goed wil zijn, en niet over-traind of over-belast geraakt. 'Pieken' is geen kunst maar logica.
Met sportieve groeten,
Karel
#TrainHardButSmart
#KnowYourWhy